سیاست مدار هنرمند یا دلال انتخاباتی |

✍آرش بیک پور

? دو نوع فعال هنری داریم. برخی هنرمندان در صدد آنند که سلیقه و خواست خود را به مخاطب ارائه دهند. برخی نیز سلیقه مخاطبین را بررسی کرده و بسته به سطح پذیرش، بسته خود را ارائه می دهند.

? سلیقه هنرمند با توجه به آنکه مدت ها مشغول فعالیت هنری بوده است، دارای ابعاد بسیار فراتری از تکنیک و هنر نسبت مردم کوچه و خیابان است.
هنرمندان موافق این شیوه، معتقدند؛ “وظیفه ماست که با ارائه هنر خود به ارتقاء سلیقه هنری جامعه کمک کنیم، نه اینکه با سطح موجود در جامعه همراه شویم”.
گروه دوم نیز معتقدند؛ ” وظیفه هنرمند ارائه آنچه است که مردم از وی می خواهند و قرار نیست ما سطحی را ارتقاء دهیم”. ضمنا بازار فروش نیز با اهمیت ترین مسأله در بین این نوع از هنرمندان طبقه بندی می شود.

?حال کنش سیاسیون در انتخابات هارا مقایسه کنیم و البته توجه داشته باشیم که عملکرد سیاسیون می تواند سرنوشت ملتی را به فلاکت یا آبادانی تغییر دهد.

?گروهی معتقدند، مهم نیست از چه کسی حمایت می کنیم؛ فقط رأی داشته باشد. مهم نیست فلانی به درد شورای شهر یا مجلس می خورد یا خیر؛ اگر رأی دارد و می توان وی را مال خود کرد، با وی صحبت کنیم، منت هم سرش بگذاریم و وارد لیست کنیم. در این بین عده ای نیز هستند که معتقدند لیست را بر اساس شاخصها و شایستگی ببندیم و صدالبته مقبولیت و خوش نامی نیز یکی از شاخصه های آن باشد.

?متأسفانه شوراهای شهر امروز ما بیشتر در نتیجه همین نگاه شکل گرفته اند. همین حضور جدیدی ها و رضا زاده ها در شورای شهر، مثال بارزی از این نوع نگاه است. در شهرستان ها نیز به جای شاخص های شایستگی، شاخص های محله ای،طایفه ای و … به دلیل همان بحث صرف رأی آوری مورد توجه قرار می گیرد.

? حال در این بین است که عده ای برمی گزینند که سیاستمدار هنرمند باشند و به رویش ها و ارائه مسیر برای بهروزی مردم بیاندیشند. گروهی نیز نقش دلال انتخاباتی را برای رسیدن به منافع شخصی خود برمی گزینند.