سیاست های قاره پیما |

✍سلیمان علیزاده

جهان، متاثر از متغیرهای کمی و کیفی به سمت دگرگونی های سیاسی، نظامی و اقتصادی می رود

🔻تاریخ نشان داده؛ ابرقدرت های نظامی و سیاسی جهان بنا به مصلحت کشور، ملت، تفکرات ایدئولوژی محور یا خواسته های شخصی و دیکتاتور مابانه حاکمان شان خواهان تحولاتی فراتر از مرزهای خود در جغرافیایی بسیار دورتر بوده و هستند.

🔻 در رابطه با تحولات چند دهه اخیر؛

آن چه تجربه نموده ایم به ما می گوید: در عالم سیاست هیچ دوستی یا دشمنی پایدار نیست و آینده آبستن حوادث است.

ملت ایران به مدت ۸ سال با عراق ( صدام ) تا دندان مسلح که پشتیبانی همه جانبه آمریکا و خیل کثیری از سایر کشورها را داشت، جنگید و صدهها هزار شهید و جانباز در دفاع از وطن داد، زیر ساخت های کشور آسیب و بعضا ویران شد و در آخر منجرب به آتش بس گردید و بعد از سالها سقوط صدام بدست همان آمریکایِ حامیِ صدام رقم خورد و اکنون ارتباط سیاسی، اقتصادی، نظامی، فرهنگی میان ایران و عراق در بالاترین سطح است که دل داده و قلوه می گیریم.

🔻از زمان همان جنگ  ایران و عراق تا یک سال قبل؛ حامی، هم پیمان و دوست نزدیک ایران حافظ اسد و پسر او بشار اسد حاکمان سوریه بودند، اما متغیر های سیاسی پرونده خاندان اسد را بست و دوره جدیدی در سوریه رقم خورد و اکنون یک تروریست که پیش تر مورد تعقیب آمریکا بود و بر سرش جایزه تعیین کرده بودند، امروز با حمایت آمریکا بر کرسی حاکمیت سوریه تکیه زده و روابط اش با ایران مثل پنبه و آتش می ماند.

🔻نظر به موارد سابق الذکر؛

تفاهمنامه بین آذربایجان و ارمنستان در جهت صلح فی مابین و ایجاد کریدور زنگزور با واسطه گری و کدخدایی آمریکا به سرکردگی ترامپ، آینده ای متفاوت تر از قبل را در حوزه قفقاز و به تبع آن در اروپا رقم خواهد زد، فرصت شناسانِ زیرک و سَیاس بهره خواهند برد، فرصت سوزانِ ندانم کار بی بهره مانده، حتی متضرر خواهند شد.

🔻نخست وزیر همیشه مستِ ارمنستان، رفیق گرمابه و گلستان، با موزی گری و وقاحت تمام خنجر از پشت به ایران زد، بطوری که ترامپ ( قاتلِ شهید سلیمانی )  را برازنده و شایسته یِ جایزه نوبل می داند. ترامپی که هنوز از دستور حمله اش به تاسیسات هسته ای ایران دو ماه نمی گذرد سوار بر پاشینیان شده و دهنه او را بدست گرفته و کار تا جایی پیش رفته که ارمنستان پیشنهاد داده: کریدور زنگزور بنام کریدور ترامپ نامگذاری گردد!

🔻سخن پایانی؛ آمریکا با اتخاذ سیاست های قاره پیما توانست از غفلت سیاستمداران ما سوء استفاده نماید و در بیخ گوش ایران و روسیه یِ سرگرم با جنگ اوکراین، نفوذ نموده و در آینده هزاران نظامی و جاسوس را به بهانه کریدور زنگزور( از زبان پاشینیان بخوان کریدور ترامپ) به منطقه گسیل نماید.

ما در این رویدادهای مهم، کجای تاریخ ایستاده ایم؟!

✍سلیمان علیزاده

فعال اجتماعی “مغان “