عاقبت افراط، هلاکت است ! |

دکتر پزشکیان، مبرا از خطا و مصون از نقد نیست‌ ؛ اما، ادعا در مورد “عدم کفایت” دکتر پزشکیان در مدت یک سال؛ مواضعی عجولانه، و مغرضانه است. چرا که؛ مسعود پزشکیان میراث دارِ بدهی های هنگفت دولت قبل از خود در اکثریت وزارت خانه هاست. حتی در امر انرژی نیز بیشترین مصرف از ذخایر انرژی در دولت قبلی بوده و به اصطلاح؛ کفگیر به ته دیگ خورده.

از طرفی؛ کمترین میزان بارش در طولِ بیش از نیم قرن،  آب پشت سدها را به کمترین مقدار رسانده و امروز کشور را با مشکل کم آبی و ناترازی برق مواجه ساخته.

از آن طرف؛ بی سابقه ترین و آشکارترین دشمنی اسرائیل و آمریکا در این یک سال با ترور ”  اسماعیل هنیه ” در خاک ایران در روز تحلیف رئیس جمهور و تحمیل جنگ مستقیم اسرائیل و آمریکا بر علیه ملت ایران ،همه ی این مسائل و سایر مواردی که بیان آن در این مقال نمی گنجد، کار دکتر پزشکیان و کابینه شان را سخت نموده، اما دکتر پزشکیان که با عنایت خداوند از ترور جان سالم به در برده، بدون ترس از تکرار ترور، پیگیر مشکلات ملت است و مثل برخی ها که همیشه طلبکار هستند و در زمان جنگ پیدایشلن نبود ، ترسو نبوده و به همین سبب؛ رهبری فرمودند:

” همه باید از خدمتگزاران کشور به ویژه رئیس جمهور پرتلاش حمایت کنند ”

در میان این همه گرفتاری، حمید رسایی و امثال او، یقه ی دکتر پزشکیان را گرفته اند و سعی دارند با مانع تراشی، سنگ اندازی و تفرقه افکنی دولت را فلج نموده و از تلاش باز دارند.

حمید رسایی آشکارا به آرای مردم و توصیه رهبری دهن کجی نموده و با ادله خلاف واقع این گونه القاء می نماید که : مذاکرات با آمریکا را پزشکیان و اطرافیان او به رهبری تحمیل نموده اند! و برای توجیه این ادعا نیز از  تحمیل صلح به امام حسن و حضرت علی ع تمثیل می آورند.

در حالی که حضرات در آن زمان؛ دور و اطراف خود را خالی دیدند  و پشتوانه مردمی و لشکری را از دست دادند و در مقابل عمل انجام شده قرار گرفتند..

اما؛ کل نیروهای مسلح تابع و فدایی رهبری هستند، شخص دکتر پزشکیان گفته: بدون اذن رهبری هرگز وارد گفت و گو و مذاکره با آمریکا و سایر کشورهای اروپایی نمی گردد. رهبری به وضوح فرموده اند: وزارت خارجه، مُجری سیاست های کل نظام است و مستقل در تصمیم گیری نیست. ملت نیز علیرغم اختلافات و گلایه های بحقی که دارند و منتقد عملکرد برخی مسئولان هستند، با این وجود در طول جنگ ۱۲ روزه ثابت نمودند که در  مقابل دشمنان ایستاده اند و حامی رهبری و نیروهای مسلح بوده  و اختلافات داخلی را کنار می گذارند و هم دل، هم صدا و با انسجام بی نظیر، سد سدیدی در مقابل دشمن می باشند.

حالا؛ باید از حمید رسای پرسید مگر اطراف رهبری، چه از لحاظ پشتیبانی نظامی، سیاسی و اجتماعی خالی گردیده؟ تا “یکه و تنها” بماند و مذاکرات و تصمیمات خارجی دولت بر رهبری تحمیل گردد!؟

حمید رسایی ها، ثابتی ها و امثالهم… چرا برای پیش بُرد اهداف و مقاصد شخصی و سیاسی شان ، از رهبری هزینه می نمایند!؟

چرا انسجام و وفاق عظیم این ملت را نمی بینند؟

چرا پایداری ها ، نسبت به تک روی و تندروی آقایان واکنش نشان نداده و از آنها تبری نمی جویند؟

امام على (ع ) : بزودى درباره من دو گروه هلاک شوند: دوستدار افراطى که دوستى ، او را به ناحق کشاند و دشمن افراطى که دشمنى ، او را به ناحق بَرَد. و بهترین حالت مردم درباره من راه میانه است. پس این راه را در پیش گیرید.

✍سلیمان علیزاده

فعال اجتماعی

برچسب‌ها:افراط, تفریط, حمید رسائی, سلیمان علیزاده