تاريخ انتشار :پنج‌شنبه 18 سپتامبر 2014.::. ساعت : 3:16 ب.ظ
فاقدديدگاه

خان ننه هایاندا قالدین …. به یاد شهریار

shahriyar-3

 

 

 

تقدیم به کسانی که مادران خود را در کودکی  از دست داده اند       جهت پخش  اینجا را کلیک کنید

خان ننه، هایاندا قالدین                                خان ننه کجا موندی

بئله باشیوا دولانیم                                       من فدای سرت بشم   
         نئجه من سنی ایتیردیم!                          من اخه چرا گمت کردم

دا سنین تایین تاپیلماز                               دیگه مثل تو پیدا نمیشه

سن أولن گون، عمه گلدی                        روزی که تو مردی عمم اومد

منی گتدی آیری کنده                                 منو برد روستایی دیگه 

من اوشاق، نه انلیایدیم ؟                        من بچه از کجا میفهمیدم

باشیمی قاتیب اوشاقلار                         سرم با بچه ها گرم بود

نئچه گون من اوردا قالدیم.                     چند روزی موندم اونجا
 
قاییدیب گلنده، باخدیم                        وقتی برگشدم دیدم

یئریوی ییغیشدیریبلار                            حتی جای تو رم از بین بردن

نه أوزون و نه یئرون وار                         نه خودت هسی نه جات    

«هانی خان ننه‌م؟» سوروشدوم             پرسیدم خان ننم کو

  دئدیلر که: خان ننه نی                          گفتن   خان ننه رو

آپاریبلا کربلایه                                             بردن کربلا

که شفاسین اوردان آلسین           که شفاشو از اونجا بگیره

سفری اوزون سفردی                   سفر درازی داره
 
بیر ایکی ایل چکر گلینجه                  چند سالی میکشه تا بیاد

نئجه آغلارام، یانیخلی                    من چطور با درد گریه کردم

نئچه گون ائله چیغیردیم                  چند روز داد زدم

که سسیم، سینم توتولدی               که صدام و سینم گرفته شد

او، من اولماسام یانییندا                  گفتم اگه من پیش اون نباشم

اوزی هئچ یئره گئدنمز                       خودش هیجا نمیتونه بره

بو سفر نولوبدی من سیز                    چرا این سفرو خودش رفت؟

أوزی، تک قویوب گئدیبدی ؟                    خودش تنها رفته

هامیدان آجیخ ائدرکن                          با همه لج کردم

هامیا آجیخلی باخدیم                           با خشم نگاشون کردم

سورا باشلادیم که: من ده                      بعد گفتم منم

گئدیرم اونون دالینجا                               میرم دنبالش

دئدیلر: سنین کی تئزدیر                         گفتن واسه تو زوده

امامین مزاری اوسته                             سر مزار امام

اوشاغی آپارماق اولماز                           نمیشه بچه برد

سن اوخی، قرآنی تئز چیخ                      تو زود قرانو بخونو تموم کن

سن اونی چیخینجا بلکه                         تا شاید تا تموم کردنش

گله خان ننه سفردن                               خان ننه از سفر بیاد  

تله سیک، راوانلاماقدا                             با عجله چنین بار خوندمش

اوخویوب قرآنی چیخدیم                             قرآنو تمومش کردم

که یازیم سنه: گل ایندی                           که نامه بدم بت که دیگه بیا   
داها چیخمیشام قرآنی                             دیگه تمومش کردم

منه سوقت آل گلنده                                 اومدنی برام سوغاتی بگیر
آما هر کاغاذ یازاندا                                    اما هر وقت کاغذ مینوشتم

 

آقامین گؤزی دولاردی                                چشمای بابام اشکی میشد

سنده کی‌گلیب چیخمادین                          تو هم که نیومدی  

نئچه ایل بو انتظار لا                                    چند سالی اینطوری

گونی، هفته نی‌سایاردیم                             روزارو سپری کردم

تا یاواش یاواش گوز آچدیم                            تا کم کم چش باز کردم

آنلادیم که، سن اولوبسن!                           فهمیدم که تو مردی

بیله بیلمییه هنوزدا                       نمیدونم چرا

اوره گیمده بیر ایتیه وار               هنوزم تو قلبم یه گمشده ای هس

گؤزوم آختارار همیشه          که چشمم دنبالشه

نه یاماندی بو ایتیکلر               چه بدن این گمشده ها

خان ننه جانیم ، نولیدی             خان ننم چی شد

سنی بیرده من تاپایدیم             چی میشد پیدات میکردم

او آیاقلار اوسته ، بیرده             رو پاهات بازم

دؤشه نیب بیر آغلایایدیم              گریه میکردم

کی داها گئده نمییه یدین         

گئجه لر یاتاندا ، سن ده        شبا وقت خواب

منی قوینونا آلاردین               منو بغلم میکردی

نئجه باغریوا باساردین       چطوری میفشردیم

قولون اوسته گاه سالاردین    رو  دامنت می خوابیدم

آجی دونیانی آتارکن        درحال خوشی

ایکیمیز شیرین یاتاردیق  شیرین میخوابیدیم

یوخودا ( لولی ) آتارکن     

سنی من بلشدیره ردیم

گئجه لی ، سو قیزدیراردین  شبو اب گرم میکردی

اؤزووی تمیزلیه ردین         صورتمو میشستی

گئنه ده منی اؤپه ردین   بازم ماچم میکردی

هئچ منه آجیقلامازدین      هیچ کینه ایم نداشتی

 

ساواشان منه کیم اولسون   کی منو دعوام کنه

سن منه هاوار دوراردین            تو سرم هوار میکشیدی

ائله ایستیلی او ایسته         

داها کیمسه ده اولورمو ؟          چنین عشقی دیگه وجود نداره

اوره گیم دئییر کی : یوخ – یوخ     دلم میگه نه نه

او ده رین صفالی ایسته               

منیم او عزیزلیغیم ته             عزیز بودنم

سنیله گئدیب ، توکندی         با تو کامل شد

خان ننه اؤزون دئییردین  خان ننه خودت میگفتی

کی : بهشت ده ، الله                          که در بهشت خدا

وئره جه ک نه ایستیور سن                  هرچی بخوای میده بت

بو سؤزون یادیندا قالسین                      این حرفت یادت باشه

منه قولینی وئریبسه ن                          به من قول دادی

ائله بیر گونوم اولورسا                            اگه چنین روزی داشته باشیم

بیلیرسن نه ایستیه رم من ؟                    میدونی چی میخوام؟

سؤزیمه درست قولاق وئر :                     به حرفم خوب گوش کن

سن ایله ن اوشاخلیق عهدین…               تو و عهد بچه گیت

خان ننه آمان ، نولیدی                              خان ننه چی میشد بچه گیمو پیداش میکردم    

بیر اوشاخلیغی تاپایدیم

بیرده من سنه چاتایدیم                           بازم بت میرسیدم

سنیلن قوجاقلاشایدیم                            باز بغلت میکردم

سنیلن بیر آغلاشایدیم                            بازم بات گریه میکردم

یئنیدن اوشاق اولورکن                           بازم در حال بچه گی

قوجاغیندا بیر یاتایدیم                             بازم در بغلت میخوابیدم

ائله بیر بهشت اولورسا                          اگه چنین بهشتی باشه

داها من اؤز الله هیمدان                        دیگه من با خدای خودم

باشقا بیر شئی ایسته مز دیم                چیز دیگه ای نمیخواستم

برچسب‌ها:, ,

نظرات بسته شده است.