تاريخ انتشار :سه‌شنبه 28 نوامبر 2017.::. ساعت : 9:17 ق.ظ
فاقدديدگاه

سرنوشت انتخابات ۱۴۰۰ در سال ۹۸ رقم می‌خورد

ائتلاف یا عدم ائتلاف؛ مساله‌ این است. در حالی که تا انتخابات مجلس یازدهم شورای اسلامی فاصله زیادی باقی مانده است، در جریان اصلاحات زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه اصلاح‌طلبان قصد ندارند مانند سال۹۴ دوباره با اصولگرایان معتدل ائتلاف کنند و لیست مشترک بدهند، شنیده می‌شود.  برخی از اصلاح‌طلبان بر این باورند که اصولگرایانی که در لیست امید قرار داشتند، پس از ورود به مجلس رویکرد متفاوتی در پیش گرفتند و به پیمان خود با اصلاح‌طلبان وفادار نبودند. به همین دلیل و برای تحلیل و بررسی برنامه‌ها و مواضع حزب اعتدال و توسعه درباره تحولات آینده کشور با رمضانعلی سبحانی‌فر سخنگوی حزب اعتدال و توسعه و نماینده مجلس دهم گفت‌وگو کردیم. سخنگوی حزب اعتدال و توسعه معتقد است: «سرنوشت انتخاب مجلس در سال ۹۸ تا حدود زیادی در تعیین رئیس‌جمهور آینده کشور تاثیرگذار خواهد بود.  این مساله که مجلس یازدهم با چه نوع آرایش سیاسی تشکیل خواهد شد و چه رویکردی در مقابل دولت آقای روحانی خواهد داشت، بسیار تعیین‌کننده خواهد بود. نکته دیگر اینکه هنوز به‌صورت دقیق کاندیداهای انتخابات۱۴۰۰ مشخص نشده‌اند و مشخص نیست که جریان‌های سیاسی قصد دارند با چه استراتژی‌ای در انتخابات حضور پیدا کنند. این در حالی است که ما باید عملکرد نهادهای نظارتی و به‌خصوص شورای نگهبان را نیز در تایید و یا عدم‌تایید صلاحیت کاندیداهای ریاست‌جمهوری در نظر بگیریم.  شاید شرایطی در آینده به وجود بیاید که اصلاح‌طلبانی که امروز به دنبال معرفی یک کاندیدای صددرصد اصلاح‌طلب هستند، در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری استراتژی دیگری در پیش بگیرند و با توجه به شرایط انتخابات از کاندیدایی حمایت کنند که امروز در دستور کار آنها قرار ندارد.» در ادامه متن گفت‌وگوی «آرمان» با رمضانعلی سبحانی‌فر نماینده دوره‌های نهم و دهم مجلس شورای اسلامی و سخنگوی حزب اعتدال و توسعه را از نظر می‌گذرانید. موضع حزب اعتدال و توسعه درباره طرح مساله ائتلاف و یا عدم‌ائتلاف اصلاح‌طلبان با اصولگرایان معتدل در انتخابات مجلس سال ۹۸ چیست؟ حزب اعتدال و توسعه یک حزب مستقل است که از گفتمان اعتدال پیروی می‌کند و در آینده و به‌خصوص در انتخابات آینده نیز همچنان در مشی اعتدالی حرکت خواهد کرد. حزب اعتدال و توسعه همواره به دنبال هم‌افزایی سیاسی بین جریان‌های معتدل کشور بوده و از هرگونه اتحاد که منجر به وحدت بین نیروها و جریان‌های سیاسی باشد، استقبال می‌کند. استراتژی حزب اعتدال و توسعه همگرایی در بین نیروهای دلسوز و متعهد نظام برای هم‌افزایی بیشتر خواهد بود.  در نتیجه حزب برنامه‌ای برای تک‌روی و حضور منفرد در انتخابات آینده نخواهد داشت. در شرایط کنونی، کشور در شرایط حساسی قرار دارد و حزب اعتدال و توسعه به دنبال تقویت دولت به عنوان کانون اجماع جریان‌های معتدل سیاسی است.  این در حالی است که آقای روحانی در آینده با چالش‌های متفاوتی مواجه خواهد شد و به همین دلیل لزوم حمایت از ایشان در آینده بیشتر از گذشته خواهد بود. موضع حزب اعتدال و توسعه نیز در انتخابات مجلس در سال ۹۸ حرکت به سمت هم‌افزایی خواهد بود. با این‌همه، این رویکرد در شرایطی تغییر خواهد کرد که جریان‌های دیگر قصد داشته باشند رویکرد دیگری جز هم‌افزایی در پیش بگیرند که در چنین شرایطی حزب استراتژی خود را تغییر خواهد داد. اگر جریان اصلاحات قصد نداشته باشد به سمت ائتلاف مجدد با اصولگرایان معتدل و به صورت خاص حزب اعتدال و توسعه حرکت کند، حزب اعتدال و توسعه چه رویکردی در پیش خواهد گرفت؟ به نظر من تا انتخابات سال ۹۸ زمان زیادی باقی مانده است و در این فاصله اتفاقات مختلفی در فضای سیاسی ایران رخ خواهد داد که هر کدام در آرایش سیاسی و همچنین سرنوشت نهایی انتخابات تاثیرگذار خواهد بود. به همین دلیل بنده نمی‌توانم از هم‌اکنون موضع حزب اعتدال و توسعه را به‌صورت شفاف و صریح در این زمینه بیان کنم. دلیل این مساله نیز این است که حزب اعتدال و توسعه در آینده به دنبال هم‌افزایی در بین جریان‌های معتدل کشور و به‌خصوص جریان اصلاحات و اصولگرایان معتدل خواهد بود.  برخی تحلیل‌های سیاسی درباره رابطه حزب اعتدال و توسعه با اصلاح‌طلبان مطرح می‌شود که ‌این مسائل بیشتر جنبه تحلیلی و گمانه‌زنی دارد و در واقعیت مساله شکل دیگری دارد. در نتیجه حزب اعتدال و توسعه همچنان در مسیر گفتمان اعتدال حرکت خواهد کرد و تلاش خواهد کرد از اجماع جریان‌های سیاسی معتدل در کشور حمایت کند. آیا حزب اعتدال و توسعه در وحدت با اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۸ پیشقدم خواهد شد؟ به‌صورت طبیعی بله. حزب اعتدال و توسعه در گذشته نیز در زمینه وحدت با اصلاح‌طلبان پیشقدم بوده و این وضعیت در آینده نیز ادامه خواهد داشت. در شرایط کنونی وحدت جریان‌های معتدل کشور یک وحدت استراتژیک و موثر است. به همین دلیل نیز همه طرف‌های این وحدت باید در حفظ وحدت و انسجام گفتمان اعتدالگرای کشور تلاش کنند. حزب اعتدال و توسعه نیز از این قاعده مستثنا نیست و تلاش خواهد کرد در جهت وحدت و انسجام ائتلاف جریان‌های سیاسی معتدل تلاش کند. اصلاح‌طلبان نسبت به رویکرد برخی از اصولگرایان معتدل پس از انتخابات و به‌خصوص عملکرد آنها در مجلس رضایت کامل ندارند و معتقدند برخی از اصولگرایان معتدل پس از ورود به مجلس رویکرد متفاوتی نسبت به اصول ائتلاف از خود نشان دادند. به نظر شما این انتقادات به چه میزان در ائتلاف و یا عدم‌ائتلاف اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل در آستانه انتخابات مجلس موثر خواهد بود؟ ائتلاف اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل در آستانه انتخابات ۹۴ یک ائتلاف تاکتیکی و استراتژیک و در جهت وحدت بین جریان‌های اعتدالگرای کشور بود. لیست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان نیز در برخی از مناطق به‌صورت مشترک بود و در برخی از مناطق هر کدام به‌صورت مستقل از یک لیست حمایت کرده بودند. یعنی در برخی مناطق حزب اعتدال و توسعه به‌تنهایی از یک لیست حمایت کرده بود و در برخی مناطق نیز این وضعیت برای اصلاح‌طلبان وجود داشت. در برخی مناطق نیز این حمایت مشترک بود و هر دو جریان از یک لیست مشترک حمایت کرده بودند.  ما باید این نکته را بپذیریم که اصولگرایان اندکی در فراکسیون امید مجلس حضور دارند و نمی‌توان عملکرد این تعداد اندک را در ارزیابی کلی عملکرد فراکسیون امید تاثیرگذار دانست. به نظر من وضعیت بین قبل و بعد از انتخابات باهم متفاوت است. در قبل از انتخابات دو جریان به دلیل نیاز به وحدت به‌هم نزدیک شدند و تلاش کردند با ائتلاف از حضور نیروهای تندرو در مجلس جلوگیری کنند. این در حالی است که عملکرد نمایندگان انتخاب‌شده در مجلس جای بحث متفاوتی دارد و بستگی به سیاست‌ها و برنامه‌هایی دارد که فراکسیون امید در نظر گرفته است. آقای محمدرضا عارف به عنوان رئیس فراکسیون امید در اظهارات جدید خود عنوان کرده‌اند که انتظار همکاری بیشتری از دولت و اصولگرایان معتدل داشتند. اگر قصد داشته باشید با نگاهی آسیب‌شناسانه رابطه دولت آقای روحانی و مجلس و به‌خصوص فراکسیون امید را بررسی کنید، به چه نکاتی اشاره می‌کنید؟ مجلس دهم از ابتدا رویکرد تعاملی مثبتی در مقابل دولت آقای روحانی در پیش گرفته و همواره تلاش کرده است در راستای وحدت بین مجلس و دولت حرکت کند. این رویکرد تعاملی به‌خصوص در رأی اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی آقای روحانی خود را نشان داد؛ به شکلی که اغلب وزرای پیشنهادی آقای روحانی با حمایت حداکثری مجلس مواجه شدند. در زمینه‌های دیگر نیز حمایت مجلس از دولت به‌صورت حداکثری بوده است و در آینده نیز این وضعیت وجود خواهد داشت. در نتیجه برخلاف برخی اظهارنظرها که عنوان می‌کنند رابطه مجلس و دولت دارای فراز و نشیب بوده است، بنده چنین اعتقادی ندارم و معتقدم تعامل مثبتی بین مجلس دهم و دولت آقای روحانی وجود داشته است.  اگر ما به عملکرد مجلس نهم و رویکردی که نسبت به دولت آقای روحانی داشت، نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که مجلس نهم در رویکرد تعاملی با دولت قرار نداشت و اتفاقا در مسیر مخالف حرکت می‌کرد. این وضعیت به‌خصوص درباره رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی آقای روحانی برای دولت یازدهم وجود داشت که مجلس نهم تا آنجا که امکان داشت در این زمینه کارشکنی کرد و اجازه نداد آقای روحانی از وزرای دلخواه خود در کابینه استفاده کند. برای مثال انتخاب وزیر علوم دولت یازدهم با کارشکنی‌های زیادی از سوی نمایندگاه مخالف دولت مواجه شد و این وزارتخانه تا مدت‌ها با سرپرست اداره می‌شد.  به همین دلیل نیز اگر ما رویکرد مجلس دهم با دولت را نسبت به رویکرد مجلس نهم مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که در این زمینه تغییرات معناداری به وجود آمده و مجلس دهم بیش از آنکه به فکر کارشکنی در مسیر دولت باشد، به دنبال حمایت از دولت و همچنین تقویت گفتمان اعتدالگرایی کشور بوده است. برخی از اصلاح‌طلبان بین رویکرد آقای روحانی در قبل و بعد از انتخابات تفاوت می‌بینند و معتقدند در شرایط کنونی آقای روحانی گردش به راست کرده است. به نظر شما این اتفاق رخ داده است؟ انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶ با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بود و جریان مقابل از تمام تلاش خود استفاده کرد تا بتواند آقای روحانی را به اولین رئیس‌جمهور چهار‌ساله ‌ایران تبدیل کند. در نتیجه ما در انتخابات سال ۹۶ با یک انتخابات دوقطبی و بسیار نزدیک مواجه بودیم که ویژگی‌های خاص خود را داشت. به‌صورت طبیعی نیز شرایط پس از انتخابات با دوران انتخابات متفاوت است و این وضعیت برای آقای روحانی نیز وجود داشته است. هنگامی که فردی به ریاست‌جمهوری کشور برگزیده می‌شود رئیس‌جمهور همه مردم و جریان‌های سیاسی است و تقابل‌ها جای خود را به انسجام و وحدت ملی می‌دهد.  من معتقدم آقای روحانی تغییر نکرده بلکه شرایط سیاسی و اجتماعی کشور بوده که در قبل و بعد از انتخابات تغییر کرده است. آقای روحانی دارای مشی اعتدالی است و در شرایط کنونی نیز در همین مسیر حرکت می‌کند. ایشان تلاش کرده‌اند کابینه دوازدهم را به‌صورت فراجناحی تشکیل بدهند تا از ظرفیت‌های جریان‌های مختلف سیاسی کشور در مدیریت کشور استفاده کنند. آیا مشی اعتدالی آقای روحانی به محافظه‌کاری تبدیل نشده است؟ من زیاد تمایل ندارم از اصطلاح محافظه‌کاری درباره آقای روحانی استفاده کنم و معتقدم مشی اعتدالی ایشان نیز به محافظه‌کاری تبدیل نشده است. در شرایط کنونی آقای روحانی به‌ این نتیجه رسیده که هر چه فضای سیاسی و اجتماعی کشور با آرامش بیشتری همراه باشد، زمینه‌های بهتری برای موفقیت دولت به وجود خواهد آمد. نکته دیگر اینکه در شرایط کنونی کشور با تهدیدهای منطقه‌ای و بین‌المللی متعددی مواجه است و به همین دلیل آقای روحانی تلاش می‌کند فضای داخل کشور را آرام نگه دارد تا بهتر بتواند شرایط حساس کنونی را مدیریت کند. به نظر شما آقای روحانی با رویکردی که در پیش گرفته، در آینده به سمت دولت وحدت ملی حرکت خواهد کرد؟ بله، به‌صورت کلی یکی از استراتژی‌های آقای روحانی در چینش کابینه دوازدهم اجماع جریان‌های معتدل در مدیریت کشور بوده است. آقای روحانی تلاش کردند از ظرفیت‌های جریان‌های سیاسی در کابینه خود استفاده کنند و به همین دلیل نیز از نیروهای متخصص و متعهد جریان‌های اصلاح‌طلبان و اصولگرایان در کابینه خود استفاده کردند. به نظر می‌رسد این رویکرد آقای روحانی در آینده نیز ادامه پیدا کند و ایشان به دنبال هرچه مستحکم‌کردن وحدت جامعه حرکت کنند. اگر آقای علی لاریجانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال۱۴۰۰ خود را به عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری معرفی کند، موضع حزب اعتدال و توسعه نسبت به کاندیداتوری ایشان چه خواهد بود؟ آیا حزب اعتدال و توسعه در کنار اصلاح‌طلبان به‌دنبال معرفی یک گزینه اصلاح‌طلب خواهد بود یا ترجیح خواهد داد به دلیل خاستگاه اصولگرایی که دارد، از یک اصولگرای معتدل مانند آقای لاریجانی حمایت کند؟ به نظر من سرنوشت انتخابات مجلس در سال ۹۸ تا حدود زیادی در تعیین رئیس‌جمهور آینده کشور تاثیرگذار خواهد بود. این مساله که مجلس یازدهم با چه نوع آرایش سیاسی تشکیل خواهد شد و چه رویکردی در مقابل دولت آقای روحانی خواهد داشت، بسیار تعیین‌کننده خواهد بود. نکته دیگر اینکه هنوز به‌صورت دقیق کاندیداهای انتخابات۱۴۰۰ مشخص نشده‌اند و مشخص نیست که جریان‌های سیاسی قصد دارند با چه استراتژی‌ای در انتخابات حضور پیدا کنند. این در حالی است که ما باید عملکرد نهادهای نظارتی و به‌خصوص شورای نگهبان را نیز در تایید و یا عدم‌تایید صلاحیت کاندیداهای ریاست‌جمهوری در نظر بگیریم.  شاید شرایطی در آینده به وجود بیاید که اصلاح‌طلبانی که امروز به دنبال معرفی یک کاندیدای صددرصد اصلاح‌طلب هستند، در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری استراتژی دیگری در پیش بگیرند و با توجه به شرایط انتخابات از کاندیدایی حمایت کنند که امروز در دستور کار آنها قرار ندارد. به همین دلیل نیز حزب اعتدال و توسعه نمی‌تواند از هم‌اکنون موضع خود را نسبت به کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری سال۱۴۰۰ اعلام کند. حزب اعتدال و توسعه نیز با نگاهی دقیق و عمیق شرایط سیاسی کشور را رصد خواهد کرد و برنامه و استراتژی خود را در زمان مشخص اعلام خواهد کرد. برنامه حزب اعتدال و توسعه به عنوان حزب منتسب به آقای روحانی برای دوران پس از روحانی چیست؟ حزب اعتدال و توسعه به عنوان یکی از احزاب ریشه‌دار فضای سیاسی کشور به‌صورت طبیعی به دنبال ایجاد یک کارنامه موفق از خود در دولت آقای روحانی است. به همین دلیل نیز تلاش می‌کند همچنان در راستای گفتمان اعتدال حرکت کند و با خردورزی و رویکرد هم‌افزایی مسیر خود را ادامه بدهد. بدون شک هدف حزب اعتدال و توسعه تنها مختص به دولت آقای روحانی نیست و این حزب تلاش خواهد کرد در دولت بعد از آقای روحانی، اگر اصلاح‌طلب باشد و یا اصولگرا، تاثیرگذار باقی بماند. در شرایط کنونی حزب اعتدال و توسعه برنامه جامعی برای دو انتخابات آینده یعنی انتخابات مجلس در سال ۹۸ و ریاست‌جمهوری سال۱۴۰۰ ترسیم کرده است که حزب براساس این برنامه جامع استراتژی خود را در آینده ترسیم خواهد کرد.

نظرات بسته شده است.