تاريخ انتشار :شنبه 12 ژوئن 2010.::. ساعت : 10:24 ب.ظ
فاقدديدگاه

موسسه آرزو را بیشتر بشناسیم

موسسه آرزو را بيشتر بشناسيم

(به بهانه درگذشت معلم دلسوز حجت وطنخواه)

ساعت 5 صبح روز 27 آبان بود كه زنگ تلفنم به صدا در آمد. آنطرف خط صداي لرزان فرزند مرحوم حجت وطنخواه بود كه ازمن استمداد مي طلبيد . سراسيمه خود را به بالينش رساندم .به قول شاعر :

هر نفسي كه فرو ميرود ممد حيات  است وچون بر مي آيد مفرح ذات .

اما ديگر هيچ نفسي نه فرو ميرفت و نه بر ميامد . اين معلم جوان آرام گرفته بود . و ديگر از درد سرطان معده نمي ناليد. چادري به رنگ روزگار سياه و كوتاهش برروي جسد وي انداختيم . اولين چيزي كه به ذهنم خطوركرد اين بود كه دوستان وي را در جريان بگذارم .

آقاي سعيد مجردي اولين كسي بود كه پيام حامل خبر را دريافت كرد.چرا كه هميشه جوياي حالش بود .

باورش سخت بود ولي قبول كرد وخبرمنتشر شد.

اعضاي محترم ” موسسه خيريه آرزو” هيج نسبت فاميلي با آقاي وطنخواه نداشتند  اما كمكهاي مالي و معنوي اينها در جريان مداواي ايشان واقعا ستودنيست .

اينجا بود كه نام بزرگ موسسه آرزو درذهنم نقش بست .جمله معروف اقاي منصوري رييس هيت مديره موسسه  كه يك ماه قبل خطاب به خانواده وطنخواه گفته بودند هرگزازيادم نميرود ..ايشان گفتند :” شما تنها نيستيد ” جمله اي 3 كلمه اي ولي با محتوا .

جناب آقاي فيروز خردمند يكي ديگر از اعضاي موسسه چنان با شوق وحرارت و دلگرمي با آقاي وطنخواه صحبت ميكرد كه علاوه بر ايشان برمن كه رگه هاي ازنااميدي دردلم راه يافته بود دلگرمي ميداد.

خوش ذوقي آقاي غفاربرزگر درجريان ملاقاتها، درس بزرگ اميدواري به ما ميداد .

در جريان غسل ايشان وقتي از اتاق مخصوص بيرون آمدم همه آمده بودند .اعضاي موسسه با دستاني در سينه پيشاپيش همه. واينجا بود كه جمله سه كلمه اي آقاي منصوري را با جان و دل درك كردم.

قشنگترين صحنه را وقتي ديدم كه جمع كثيري از فرهنگيان به همراه رياست محترم آموزش وپرورش در زير باران شديد و گل و لاي همراه آن منتظر پايان مراسم تدفين بودند . شايد اين باران الهي آزموني بود براي ما و شايد هم جوابي بود براي افراد معدودي كه اتحاد وبزرگي جامعه فرهنگي را در پيچ و خم مسايل زود گذر نميتوانستند ببينند.

مراسم سومين روزرا هم كه همه شاهد بودند. خيل عظيم فرهنگيان و كارمندان و دوستان وي ترافيك سنگيني ايجاد كرده بودوكمكهاي مالي ميليوني قشرفرهنگي را هم كه ديديد و شنيديد.

و اينك اوديگر دربين ما نيست .رفت پيش رفتگان ما .روحش شاد باد . ورحمت الهي بدرقه راهش باد.

و بايد گفت :مرحبا به اين وحدت و همدلي

ما فرهنگيان  با اهدا كمكهاي خود به اين موسسه هرگزاجازه نخواهيم داد معلمي از روي ناداري وكم توجهي موسسا ت بيمه اي جان خود و خانواده خود را در خطربيفكند .هرآنچه كه خدا خواهد آن ميشود.

وكلام آخراينكه اجازه ميخواهم از طرف خانواده وخود آقاي وطنخواه ازتمامي افرادي كه به نوعي متقبل زحمت شده اند قدرداني نمايم و قسمتي از وصيت نامه ايشان را متذكر شوم كه تربيت مدرسه اي 3  فرزند خود را به جمع فرهنگيان سپرده است .

ارادتمند همه غلامرضا آورند

آدرس موسسه آرزو:

http://moghanaras.com/mahak/cancer-arezoo.htm

نظرات بسته شده است.